دور سرم نگرد،به جایی نمیرسی

از راه من به هیچ خدایی نمیرسی

 

من،من ترین نهاد همین جمله ام ،ببین

در عمق این گزاره به مایی نمیرسی

 

دورم،چنان جزیره ی متروک از نسیم

هم پای باد هم که بیایی نمیرسی

 

اینقدر از هوای غزل های من نپرس

در من به هیچ چون و چرایی نمیرسی

 

در پیله ای که حجم تنم را گرفته است

پروانه هم شوی به هوایی نمیرسی

 

لطفا بساط خیریه ات را غلاف کن

در قلب من به هیچ گدایی نمیرسی